Menu

Έχουμε τους κυβερνήτες που μας αξίζουν, την αντιμετώπιση που μας πρέπει, την δικαιοσύνη που μας αρμόζει και το αύριο που όλα τα παραπάνω καθορίζουν. Έχουμε τα ΜΜΕ που μας ταιριάζουν γιατί εμείς τους δίνουμε την δύναμη να μας παραπληροφορούν, την εκπαίδευση που μας αναλογεί και τα ακούσματα, τα τραγούδια και τα θεάματα που δένουν με το συναισθηματικό και πνευματικό μας επίπεδο. Βασικά, τίποτα δεν έχουμε… έχουμε μόνο λίγες φωνές αγωνίας, λίγους ανθρώπους που κρατούν τις Θερμοπύλες, λίγους που έχουν άγρυπνα βράδια και πονούν βλέποντας την πολιτιστική και πνευματική παρακμή ενός λαού που κάποτε έδωσε τα φώτα του πολιτισμού στον κόσμο. Την παρακμή των απογόνων ενδόξων προγόνων. Το κρίμα είναι πως ακόμα και τώρα, ακόμα και αύριο το πρωί, ετούτη η μικρή κουκίδα στον παγκόσμιο χάρτη που την λένε Ελλάδα θα μπορούσε μόνη της να γκρεμίσει το σχέδιο της παγκοσμιοποίησης, να ανατρέψει τα προγράμματα των μεγάλων και να αλλάξει την ροή της ιστορίας όπως και στο παρελθόν τολμούσε και το έκανε, ακόμα και αν τότε ήταν και πιο φτωχή και πιο αδύναμη. Μόνοι απέναντι στο θηρίο… Γιατί έτσι, γιατί ήμασταν Έλληνες γενναίοι, τρελοί και ωραίοι ως Έλληνες.
Όμως τρέμουμε μην τυχόν και χάσουμε το Ευρώ της καταστροφής μας… Μην μας πετάξουν έξω από την ΕΕ… Μην πεινάσουμε, γιατί τώρα δεν θα πεινάσουμε… Τα ΜΜΕ της διαπλοκής κάνουν καλά την δουλειά τους … ο λαός τρέμει την επόμενη μέρα την πείνα της δραχμής … Προτιμά την ταπείνωση και την πείνα του ΕΥΡΩ. Προτιμά να γεννά παιδιά δίχως αύριο, να μεγαλώνει γενιές καταδικασμένες να ζουν στο όριο της φτώχειας και περιμένουν όλοι να δουν την στιγμή που οι εισπρακτικές και οι τράπεζες θα τους πετάξουν στον δρόμο σαν ζητιάνους στην πατρίδα τους… Ποιός Τσίπρας, ποιός Βενιζέλος και ποιός Σαμαράς; Ποιος Χ και Ψ ; Όλοι είναι η άλλη όψη ενός κάλπικου νομίσματος… Που πήγε αυτός που ξέρει να μιλά, που ξέρει πιο πολύ να πιστεύει; Αυτός που μπορεί να μας ενώσει σε μία γροθιά και να μας βγάλει στους δρόμους; Υπάρχει; και αν ναι, πώς θα τον ακούσουμε; πώς θα τον δούμε; Σίγουρα όχι μέσα από τα ΜΜΕ τους… Οι φωνές δεν έχουν βήμα, ούτε τρόπο να ακουστούν. Κι αν κάποια φωνή βρει τρόπο να ακουστεί, θα την πολεμήσουν, θα την εξαφανίσουν πριν απλωθεί… Πριν τους κάνει την ζημιά. Ρεαλιστικά, λοιπόν, πάμε χωρίς φρένα στον γκρεμό υπό τους ήχους του Παντελίδη και της Πάολας!

του Πέρρη Κρητικού

Δημοσίευση σχολίου

 
Top